Deze bronzen buste is een variant op de buste die is afgeleid van het marmeren beeld van de Heilige Suzanna in de Santa Maria di Loreto in Rome, besteld bij Duquesnoy in 1628. Dit exemplaar is gegoten in Frankrijk, vrijwel zeker in Parijs, in de tweede helft van de zeventiende eeuw. Het haar van de madonna is zeer verfijnd geciseleerd. Dit ciseleerwerk in het kapsel heeft grote overeenkomsten met het kapsel van de Buste van Amor in het Kunsthistorisches Museum in Wenen.  De ijzeren kern zit nog in de buste. Dit betekent dat het beeld volgens de cire perdue methode gegoten is.
Andere exemplaren van dit kleine brons  behoorden tot de Russische verzameling van Paul Delaroff die in Parijs werd geveild in 1914 (lot 526), tot de verzameling van de Italiaanse ambassadeur in Wenen, nu in Rome Palazzo di Veneziani, en collectie van Sir Brinsley Ford.

François Duquesnoy (1597-1643), ook wel Francesco Fiammingo genaamd naar zijn Vlaamse afkomst, was een Zuid-Nederlandse beeldhouwer die het grootste deel van zijn carrière in Italië heeft doorgebracht.
Zijn beeldhouwkunst werd bij leven al door heel Europa geroemd. De schilder Nicolas Poussin bezorgde Duquesnoy een aanbeveling bij kardinaal Richelieu, die hem de betrekking van hofbeeldhouwer van Lodewijk XIII aanbood en het voornemen had een koninklijke academie voor beeldhouwkunst in Parijs op te richten. Duquesnoy stond op het punt uit te varen vanuit Livorno, toen hij stierf. Buiten Italië  was met name in Frankrijk zijn populairiteit erg groot. De hofbeeldhouwer van Lodewijk XIV, François Girardon, bezat een groot aantal van zijn terracottabeeldjes, die nog worden vermeld in de inventaris die van Girardons verzameling na zijn dood in 1715 wordt opgesteld. In de galerie van prenten van de verzameling beelden naar de antieken van Girardon komen diverse bustes voor van Duquesnoy.