Deze afbeelding van een dromedaris maakte oorspronkelijk deel uit van een groep illustraties in opdracht van Bernard-Germain-Étienne Delaville, graaf van Lacépède (1756-1825) en Baron Cuvier (1769-1832) voor hun publicatie getiteld: “La Ménagerie du Museum d’Histoire Naturelle ou Description et Histoire des Animeaux”, voor het eerst uitgegeven in 1801. Dit werk werd later beschouwd als een van de beste Franse natuur-historische uitgaven van de achttiende eeuw. Een groep artiesten onder de aanvoering van de Nederlandse Gerard van Spaendonck. De groep bestond verder uit, onder andere, Nicolas Maréchal (1735-1803), Nicolas Huet (1770-1830) en Léon de Wally (1801-1824), elk befaamd om hun bedrevenheid als tekenaars. Het boek, uitgegeven op het hoogtepunt van de Franse Verlichting, had als doel de studie en interesse in natuurhistorie te bevorderen. In aansluiting op de “Encyclopedie” van Diderot en d’Alembert, was deze uitgave een inventarisatie van de exotische en wilde dieren die werden gehouden in het Natuurhistorisch Museum te Parijs rond 1800. Een belangrijk aspect van deze uitgave was het feit dat elk van de dieren werden getekend naar een levend voorbeeld. Elk van de afbeeldingen is voorzien van een begeleidende tekst door Cuvier of Lacépède. De aquarel van de dromedaris werd gegraveerd in koper door Simon Charles Miger (1736-1820). Miger was lid van de “Académie Royale” en een zeer getalenteerd graveur, met een groot oeuvre van zowel portretten als natuurhistorische voorstellingen.