Een elegant Russische tafeltje met drie ingesnoerde poten, staande op klauwvoetjes en eindigend in ramskoppen aan de bovenzijde, waartussen de verguld bronzen ceintuur met het marmeren blad geplaatst is. Op het smalste deel van de voluutvormige poten bevindt zich een etagèreblad. Aan de onderzijde worden de poten verbonden door een verguld bronzen driespant welke in het centrum bekroond wordt door een vruchtknop met daaronder afhangende acanthusbladeren. Het tafeltje kan verreden worden middels de kleine wieltjes onder de klauwpootjes. De ingesnoerde poten zijn versierd met bandmotief van afhangende druppels.

Dit model is zeer waarschijnlijk ontstaan in een samenwerking tussen de Russische architect Andrei Voronikhin (1759-1814) en de bronzier Friedrich Bergenfeldt (1760-1822). Andrei Voronikhin werd geboren als telg uit de beroemde Stroganof-familie. Hij is het meest bekend door zijn ontwerp van de Kazan Kathedraal in Sint Petersburg. Naast gebouwen ontwierp hij ook vele kleine architecturale objecten en meubels, waarvan vele tekeningen bewaard zijn gebleven. Door zijn duidelijke en Frans geïnspireerde stijlvoering was hij van grote invloed op de ontwikkeling van de Russische mode in die tijd.

De van oorsprong Duitse Bronzier Friedrich Bergenfeldt (1760-1822) maakte carrière in Sint Petersburg in het laatste decennium van de 18e eeuw. In de laatste jaren voor de eeuwwisseling was  hij echter vermoedelijk actief in Parijs. Het is zeer wel mogelijk dat hij in deze jaren in contact is gekomen met de beroemde Parijse bronzier Claude Galle (1759-1815). Het werk dat hij maakte in de jaren na 1801, toen hij weer teruggekeerd was naar Sint Petersburg, vertoont namelijk onmiskenbare overeenkomsten met het werk van Claude Galle. De kwaliteit van zijn productie en afwerking stijgt ver uit boven het werk van de gemiddelde bronzier actief in Rusland in die tijd. Dit verklaart waarom hij zeer populair was aan het Russische keizerlijk hof en de hoogste aristocratie. Hoewel Bergenfeldt in de jaren vanaf 1801 zeer succesvol was, duurde deze werkzame periode relatief kort, en kwam zij reeds in 1807 tot een einde. De reden hiervoor is onbekend.