Deze uitbundig gesneden en versierde spiegel van Andrea Fantoni is bijna vierkant en omlijst door een drievoudige kraalrand en een rand van verweven acanthusblad dat bijeen gehouden wordt door een lint. Deze basis wordt omgeven door uitbundig gesneden grote krullende acanthusbladeren die symmetrisch samenkomen in de kuif en het schortstuk.

Andrea Fantoni (1659-1734) was afkomstig van een lange lijn van houtsnijwerkers die reeds vanaf het midden van de vijftiende eeuw bekend stonden om hun kwalitatief hoogstaande werk in kerken in de omgeving van Bergamo. Fantoni wordt geboren in Rovetta in 1659 en overlijdt in Bergamo in 1734. Hij werd opgeleid door zijn familie, maar ook door Pietro Ramus (1639-1682). Hij werkt ook aan het Palazzo Ducale in Parma. In 1679 keert hij terug naar Rovetta. Zijn atelier vervaardigt een veelvoud aan objecten, waaronder beeldhouwwerk, reliëfs en decoratief houtsnijwerk. Zijn bekendste werk is de biechtstoel in de Basilica di Santa Maria Maggiore en Bergamo en de Duomo van St. Alessandro in Brescia.

Andrea Fantoni had de leiding over het atelier dat floreerde door de productie van zeer gewilde spiegels. De Lombardijnse Fantoni werd duidelijk beïnvloed door het werk van Andrea Brustolon (1662-1692). Ontwerpen en tekeningen van dit type spiegels zijn in het bezit van de Fondazione Fantoni in Rovetta.

Typisch voor het werk van Andrea Fantoni is de krullende stam van waar uit bladeren ontspruiten in barokke vormen en welvingen. In veel ontwerpen van Fantoni zien we hoe de weelderige bladeren bijeengehouden worden door een lint in het midden. De uitbundige vormen van de vergulde bladeren in de typische “Fantoni”-stijl is ook terug te vinden in de diverse altaarstukken in de omgeving van Bergamo.

Literatuur:
Rossana Bossaglia, Fantoni : quattro secoli di bottega di scultura in Europa, Vicenza 1978.
Lidia Rigon, La bottega dei Fantoni , Clusone 1988.