Een jongetje omarmt een ooievaar naast hem staat op een zuiltje een vuurpot. Deze weinig voorkomende voorstelling kan geinterpreteerd worden als een allegorische verbeelding van liefde, geluk, trouw en warmte.

De ooievaar wordt overal als een gelukssymbool beschouwd: geluk, voorspoed en veel kinderen. Omdat de ooievaar in de noordelijke landen in het voorjaar terugkomt uit zuidelijke streken zag men de ooievaar als vruchtbaarheidssymbool door de samenhang met de herleving der natuur en de komst van de ooievaar. Daarom is het in onze tijd nog steeds de brenger van kindertjes. Door dit verband wordt de ooievaar ook wel gezien als symbool van de trouw van kinderen aan hun ouders.

De vlam, hier weergegeven door een vuurpot op een zuiltje, is het symbool van liefde. In de kunst werd zij vaker afgebeeld als een vaas met vlammen of een kaars in de hand van Caritas. Tevens geeft het natuurlijk warmte en geborgenheid weer. De putto als symbool van liefde werd vaak verbeeld door een jongetje met vleugeltjes die in de Nederlandse kunst dan vaak weer werden weggelaten.

In de prentkunst is de combinatie van vuur en ooievaar met een non erbij een verbeelding van vroomheid. Zie hiervoor een prent van Philips Galle in het Rijksmuseum (inv.nr. RP-P-1966-198)

Als verbeelding van godsvruchtigheid is is de putto ook wel vervangen door een vrouw met een palmtak, zie hiervoor een behangselschilderij van Athonie Elliger in het grachtenhuis Singel 116 te Amsterdam uit 1756.