Een eiken reiskoffer gefineerd met olijfhout in vlindervorm. De koffer is rijkelijk geornamenteerd met messing beslag (met restanten van verguldsel), in de vorm van bladmotieven. Dit beslag voorkwam beschadigingen gedurende de reizen die ermee werden gemaakt. De kist is gemakkelijk transporteerbaar door de bevestiging van handgrepen op de zijden. Centraal bevindt zich een grote slotplaat, die te openen is met een geheime ontgrendeling. Hierdoor kan het deksel worden geopend. Daarmee wordt de grootste bergruimte toegankelijk. In het deksel bevinden zich twee deurtjes waarachter men documenten kan opbergen. Ook in deze ruimte bevinden zich vier geheime vakken.  Het eigenlijke sleutelgat waarmee het frontpaneel kan worden geopend bevindt zich achter de sluiting van het deksel.

Met een sleutel kan het voorpaneel worden ontgrendeld. Het paneel klapt naar voren weg (à abattant). Hieronder worden twee kleine lades zichtbaar. Als de lades worden uitgenomen, is daaronder elk nog een bergruimte verborgen. Niet zichtbaar zijn vijf verborgen vakken. Dat brengt het totaal op 11 geheime bergvakken. Het geheel van het interieur is van palissander en palissander-fineer.

 

Dit type reis- of scheepskoffers wordt doorgaans verondersteld Frans of Vlaams te zijn. Desalniettemin komen ze vaker voor in Engeland dan waar ook. Recent onderzoek veronderstelt dat ze zijn gemaakt in Londen tussen ca. 1660 en 1720.
Het vroegste bewijs voor de vervaardiging van dit type koffers komt van de nagelaten inventarislijsten van Edward Traherne, een vermaard meubelmaker die overleed in Londen in 1675. Trahernes handelsvoorraad bevatte een aantal scheeps- en reiskoffers met verschillende specificaties. Opmerkelijk daarbij was, dat een aantal van deze objecten nog niet afgewerkt waren.
Met “Strong-boxes” werd door Engelse meubelmakers geadverteerd  gedurende het begin van de achttiende eeuw. Een typisch kenmerk van al deze kisten zijn de ijzeren trekstangen die verticaal door de zijwanden lopen en gezekerd zijn met vierkante moeren.
 
Literatuur:
London Metropolitan Archives, Orphans’ Court Record, Roll 117, Box 15.
Peter Thornton and Maurice Tomlin, ‘Ham House’, Furniture History, XVI (1980), pp. 1-194.
Th. H. Lunsingh Scheurleer, ‘Documents on the Furnishing of Kensington House’, Walpole Society, Vol. 38 (1960-62), pp. 15-58.
National Archives, LC9/280, 281.
Bowett, Adam. Woods in British Furniture-Making, 1400-1900: An Illustrated Historical Dictionary. Wetherby: Oblong Creative, 2012. 193-94.
Geoffrey Beard and Christopher Gilbert (eds), Dictionary of English Furniture Makers 1660-1840, Leeds (1986, pp. 16 & 200 & 378).
Coleridge, Anthony. Chippendale Furniture: The Work of Thomas Chippendale and His Contemporaries in the Rococo Taste, Vile, Cobb, Langlois, Channon, Hallett, Ince and Mayhew, Lock, Johnson and Others, Circa 1745-1765. Cirencester: Collectors’ Book Club, 1973. 44.