De commode staat op taps toelopende poten met messing knoppen. De poten zijn gedecoreerd met acht godrons van sycamore die de poten een enigszins achthoekige vorm geven. De voorste stijlen zijn overhoeks geplaatst en boven het huis gedecoreerd met cannelures waartussen, in het midden van de stijl, een klein lakpaneel is geplaatst. Het huis is versierd met rozetvormig beslag en ook de bovenkant van de stijl is van beslag voorzien. Deze hoekbeslagen zijn, evenals het beslag op de schortstukken op mahoniehouten platen gezet waardoor ze extra nadruk krijgen. De commode heeft twee laden, ieder gedecoreerd met drie lakpanelen. De buitenste twee in liggend formaat en ingelijst in “bamboe”banden waaromheen effen zwarte panelen. Midden op de lakpanelen bevinden zich rozetvormige ladetrekkers. Het middelste paneel in staand formaat is ingelijst in randen van palmhout. Aan de bovenkant in die lijst bevindt zich het sleutelgat dat, ter bescherming van het hout, een kleine rand van messing heeft.

De onderregel van zowel het front als de zijkanten is, evenals de middenregel op het front, gedecoreerd met een band van in elkaar overlopende cirkels. De zijkanten van de commode zijn versierd met grote in bamboebanden en zwarte panelen ingelijste lakpanelen. De lijsten zijn op de hoeken gedecoreerd met rozetvormig beslag.
Deze lakpanelen zijn met een ingenieus kliksysteem aan het kernhout van de zijkanten bevestigd en kunnen, ingelijst en wel, verwijderd worden.

De encoignures.
De vier encoignures, ieder met in het interieur één plank, zijn op vergelijkbare wijze gedecoreerd. De afsluitbare deuren zijn met een groot lakpaneel versierd. Aan de binnenkant van de deuren bevindt zich een schuif, die ons, als men hem naar boven trekt, in staat stelt de lakpanelen te verwijderen, echter zonder hun lijst. Het oppervlak van het exterieur, zowel van de commode als van de encoignures toont veel beweging en plasticiteit, daardoor maken de meubels een zeer rijke indruk.

Mogelijk is dit zeldzame ensemble van een commode met de bijbehorende encoignures aan de Haagse kabinetwerker Matthijs Horrix (1735-1809) toe te schrijven, maar zeker is dat niet omdat de meubels niet gesigneerd zijn. De bamboebanden rond de lakpanelen en de vorm van de poten vinden we op sterk verwante wijze terug in meubels die zeker door Horrix zijn gemaakt.

Het feit dat een aantal panelen van deze meubels verwijderd kan worden, valt te verklaren door de “winter- en zomerdecoratie” van de ruimte waarvoor deze meubels bestemd waren. Per half jaar wisselde men de textiele decoratie van een ruimte. ’s Zomers werden lichte luchtige gordijnen opgehangen en werden de stoelen voorzien van losse hoezen van dezelfde stof. ’s Winters hing men zwaardere, warmere stoffen voor de ramen en deuren (portières) en werden de zomerhoezen van de stoelen verwijderd. Het is niet ondenkbaar dat een tweede set panelen, bekleed met luchtige zomerse textiel, deel heeft uitgemaakt van dit emsemble.

Encoignures of hoekkastjes werden in de 18e eeuw in grote getale vervaardigd. De voorliefde voor bijzondere, afgeronde vormen van kamers zal daar zeker mee te maken hebben. Immers, encoignures konden de vorm van een ruimte, in ieder geval optisch, vervormen tot een meerhoek. Mogelijk is het ensemble, in opdracht, vervaardigd voor een lak- of oosters kabinet waarin de muren met handbeschilderde papieren- of textiele behangsels waren bekleed en een verzameling oosterse kleinodiën werd tentoongesteld.

Afmetingen:
commode: Hoogte 96,5; Lengte 125 cm; Diepte 55 cm
encoignures: Hoogte 96,5; Lengte 69 cm; Diepte 41 cm